4 Ocak 1921 tarihinde Balıkesir'in Havran ilçesinde doğan Halil Soyuer Balıkesir Lisesi'nden mezun olduktan sonra memuriyetle Ankara’ya geldi. 1947 yılına kadar Halkevlerinde Dil-Edebiyat Kolu Başkanlığı’nı yürüttü. 1955 yılında memuriyetten ayrılarak Ulus gazetesinde muhabirliğe başladı. Zafer, Hakikat, Medeniyet, Halkçı, Ankara, Telgraf, Devrim ve Adalet gazetelerinde polis muhabirliği, istihbarat şefliği, fıkra yazarlığı, yazı işleri müdürlüğü yaptı. 1984 yılında emekli oldu.

Küçük yaşlardan beri şiire ilgi duymaya başlayan şairin ilk şiirleri 1937 yılında Balıkesir Lisesi’nin dergisi Alkım’da yayınlandı. 1940 yılından itibaren çeşitli yayın organlarında şiirleri yayınlanan Soyuer, uzun yıllar Ankara Halkevi bünyesindeki kültür ve sanat şubesini yönetti. Özellikle o dönemde yaygınlaşan Şiir Günleri'nin yaratıcı ve sunucusu oldu.

Şiirleri Yedigün (1940), Çınaraltı, Defne, Türk Edebiyatı gibi dergilerde yayınlandı. Şiirleri İngilizce, Fransızca ve Farsçaya çevrildi. Bestesi Yıldırım Gürses'e ait Türk'üm Ne Mutlu Bana adlı eser başta olmak üzere 218 şiiri Türk sanat müziği formunda bestelenmiştir. İlk şiirlerinde halk şiiri geleneğine bağlı olan Soyuer, daha sonra aruz ölçüsü ve rubaî şeklinden de faydalandı. İlk şiir kitabı (Liman) 1950 yılında yayınlanan şairin şiirleri İngilizce, Fransızca ve Farsçaya çevrildi. Dünya Şairler Kongresinde Türkiye’yi temsil eden Halil Soyuer 17 Ocak 2004 tarihinde Ankara'da yaşama veda etti ve Havran'da toprağa verildi.

Bazı Eserleri: Liman (1950), Kin (1952), Aylak İnsanlar Kenti (1965), Kör Kuyu (1970), Akşamüstü (1975), Gönül Dağları (1990), Sonbahar Çiçekleri (1992), Sorma Hiç (1993), Zaman Akıp Gidiyor (Hatıraları, şiirleri, 1994), Sevgi Çiçekleri (1996), Sevgi Burcu (1997), Kader Faslı (1997), Yürektir Sevginin Vatanı (1998), Sevgi Bende Hiç İzine Çıkmadı (1999), Sevgi Seli (2000), Sevgi Bağları (2001), Bakış Mektubu (2002). Hatıraları: Anılarla Şairler Albümü (1995), Şair Dostlarım (2004), Ankara Kabadayıları (1995).