Eğitimci, şair ve yazar (D. 15 Temmuz 1943, Dayısı köyü / Kelkit / Gümüşhane – Ö. 28 Mayıs 2008, İstanbul). Mizah yazılarında Seyyah-ı Fakir Evliya Çelebi imzasını kullandı. Kırıkkale İlkokulu, Erzincan Lisesi (1966), Ankara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi (1970) mezunu. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Türk İktisat Tarihi Bölümünde yüksek lisans (1986), aynı fakültenin Sosyal Yapı ve Sosyal Değişme Ana- bilim Dalında doktora (1989) yaptı. Yüksek lisans tezi: “Osmanlı Devletinde İhtisab Ağalığı”. Aydın (1970-75), İstanbul’da öğretmen (1976-78), Aydın’da Halk Eğitim başkanı (1976), Diyanet İşleri Başkanlığında neşriyat uzmanı oldu (1976-80). 1980’den itibaren İstanbul’da öğretmenlik, MÜ Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Beden Eğitimi Bölümünde Sporda Psiko-Sosyal Alanlar Ana Bilim Dalı başkanı olarak görev yaptı. İLESAM, MESAM üyesiydi.

Yazı ve şiirlerini; Defne, Türk Yurdu, Töre, Türk Edebiyatı, Ayyıldız, Yeni Türkiye, Kültür Dünyası, Türk Dünyası Araştırmalar Vakfı, Güneysu dergileriyle Ortadoğu, Hergün, Ayrıntılı Haber, Türkiye, Millet gazetelerinde yayımladı. 1963’te Türk Ocağı’nın şiir yarışmasında birincilik, 1995’te Ömer Seyfettin Hikâye Yarışmasında mansiyon aldı. Yedi şiiri bestelenerek ünlü sanatçılar tarafından seslendirildi. Ayrıca din bilgisi ders kitapları vardır.

“Onun şiirlerinde öyle hüzün bulamazsınız; diyebilirim ki o kederini bile haykırarak söyler. Bir öfke ve coşkunluk halinde tezahür eder şiirleri. Kimi zaman aşık, kimi zaman düşünür, atlı pusatlı bir alperen. Cebeci’nin bir başka yönü de üniversite öğretim üyesi, İlâhiyatçı olması. Şiirlerinin o destansı havasına karışan köklü inancı ona yumuşak renkli, sevgiden güç alan bir özellik katar.” (Sevinç Çokum)

“Şairlik yolu güç yoldur, taliplisinden hayatını ister, her babayiğit o yükün altına giremez, heveslisi çok, gerçeği kuyruklu yıldız gibi azdır; bu azlardan birisi de şüphesiz Dilaver Cebeci’dir.” (Mehmet Niyazi)

ESERLERİ:

ŞİİR: Hun Aşkı (1973), Mavi Türkü (mensur şiir, 1983), Şafağa Çekilenler (1984), ... Ve Sığınırım İçime (1992), Sitâre (1997), Asra Yemin Olsun ki... (2000), Bütün Şiirleri (2003).

İNCELEME-ARAŞTIRMA: Tanzimat ve Türk Ailesi (1993), Türk’e Dair (2001), Divan Şiirinde Kadın (2001), Kur’an Gerçekleri (2002), 17. Yüzyıl Osmanlı Toplumu (2005).

OYUN: Büyü (1984).

MİZAH: Devrannâme (Seyyah-ı Fakir müstear adıyla, 1984), Seyrannâme (1997).

GEZİ: Men Kazanga Baramen (2000).

ÇOCUK KİTABI (Evliya Çelebi-Resimli Çocuk Hikâyeleri Dizisi): Azak’ın Denizaltıları, Bahadır Giray’ın Mektubu (1993).